شاخص های عملکرد در مدیریت تعمیر و نگهداری
مدیریت تعمیر و نگهداری یکی از پیچیده ترین وظایف در سازمان است که اجرای آن به یکپارچگی و تعامل به موقع عناصر مختلف بستگی دارد.(از جمله جمع آوری، ذخیره سازی و سازماندهی حجم زیادی از داده ها و اطلاعات در مورد ویژگی ها، ، تامین کننده، نمودارها، تاریخچه، برنامه ریزی، تاریخ انقضا قطعات و مواد، و واگذاری و انجام وظایف تعمیر و نگهداری و تمام جنبه هایی که در آنها یک نرم افزار CMMS / EAM برای عملکرد کارآمد بخش مدیریت نگهداری ضروری است.
فرآیند جمع‌آوری و سازماندهی، تمام اطلاعات مدیریت نگهداری (که به طور خودکار شاخصهای عملکرد کلیدیرا بر اساس جنبه‌های اقتصادی، فنی و سازمانی که مشخص می‌کنند) ارائه می‌دهد. نهایتا این امر می تواند به ما در اندازه گیری اثربخشی تعمیر و نگهداری، و همچنین بهبود کارایی و اثربخشی آن کمک کند.شاخص های عملکرد به ما کمک می کنند تا روابط مختلفی مانند هزینه های بخش تعمیر و نگهداری، عملکرد فعالیت ها و وظایف مربوطه ، اثربخشی و بهره وری که از آن حاصل می شود را تعیین کنیم.
شاخص های کلیدی ضروری در نرم افزار مدیریت و نگهداری دارایی CMMS / EAM چیست؟
فهرست شاخصهای عملکردی که می‌توان برای اندازه‌گیری اثربخشی مدیریت نگهداری و تعمیرات استفاده کرد تحت تأثیر فعالیت اصلی آن قرار می‌گیرد. یکی از چندین سندی که می تواند به عنوان یک راهنمای جامع در مورد شاخص های عملکرد کلیدی باشد، استاندارد اروپایی EN 15341 به نام شاخص های عملکرد کلیدی تعمیر و نگهداری است.
در دسترس بودن
احتمالاً شاخص کلیدی اصلی تعمیر و نگهداری، در دسترس بودن امکانات و دارایی های فیزیکی به طور کلی است. که این امر به عنوان درصدی از میزان قابلیت استفاده دارایی فیزیکی در زمان مورد نیاز تعریف می شود. این تعریف تمامی جنبه های تاخیر مربوط به تجهیزات، خرابی و مشکلات تاسیسات را در بر می گیرد. به عبارت دیگر در این شاخص در دسترس بودن ساعات توقف برای تعمیر و نگهداری در نظر گرفته می شود، چه برنامه ریزی شده و چه غیر برنامه ریزی نشده. بنابراین، برای مثال، ساعات توقف برای تعمیر و نگهداری پیشگیرانه تأثیر منفی بر این شاخص دارد. شاخص در دسترس بودن یک نشانگر خالص از زمان کار است که برای حذف اثرات کیفیت، عملکرد و رویدادهای زمان‌بندی‌شده زمانبندی شده طراحی شده است.
محاسبه:
در دسترس بودن = زمان در دسترس / زمان برنامه ریزی شده
مثال: یک مرکز کاری معین قرار است به مدت 8 ساعت (480 دقیقه) شیفت کار کند. شیفت عادی شامل یک استراحت برنامه ریزی شده 30 دقیقه ای است که انتظار می رود مرکز کار از کار بیفتد. مرکز کار 60 دقیقه توقف برنامه ریزی نشده را تجربه می کند.
زمان برنامه ریزی شده = 480 دقیقه – 30 دقیقه استراحت = 450 دقیقه
زمان در دسترس = 450 دقیقه زمان‌بندی‌شده – 60 دقیقه توقف برنامه‌ریزی نشده = 390 دقیقه
در دسترس بودن = 390 حداقل در دسترس / 450 حداقل زمانبندی = 87٪
قابلیت اطمینان
قابلیت اطمینان به عنوان احتمال سلامت دارایی تعریف می شود. این متضاد "احتمال خرابی" است. در این محاسبه فقط ساعات توقف تعمیرات برنامه ریزی نشده را در نظر گرفته میشود، به عنوان مثال: خرابی ها، حوادث یا خرابی هایی که بر عملکرد صحیح دارایی تأثیر می گذارد.
MTBF یا میانگین زمان بین خرابی ها
این شاخصی است که معیار قابلیت اطمینان واقعی یک دارایی فیزیکی را تعیین می کند. به میانگین مدت زمانی اشاره دارد که یک دارایی به درستی کار می کند، قبل از اینکه دچار نقص یا خرابی شود. این واحد اندازه گیری فقط شامل زمان عملیات بین خرابی ها می شود و زمان تعمیر را شامل نمی شود (با فرض اینکه دارایی می تواند تعمیر شود و دوباره شروع به کار کند). MTBF اغلب برای پیش بینی احتمال شکست یک دارایی در یک دوره زمانی معین استفاده می شود.
به عنوان مثال، یک تاسیسات مسئول نگهداری یک واحد هواساز استاندارد (AHU) است که در دو سال گذشته به مدت 3600 ساعت کار کرده است. واحد دمنده AHU در این مدت 12 بار از کار افتاده است. با تقسیم کل زمان عملیاتی دارایی بر تعداد خرابی ها در یک دوره زمانی معین محاسبه می شود. با در نظر گرفتن مثال AHU در بالا، محاسبه برای تعیین MTBF این است: 3600 ساعت تقسیم بر 12 خرابی. نتیجه 300 ساعت کار است.
MTTR یا میانگین زمان تعمیر
میانگین زمان مورد نیاز برای تعمیر یک دارایی فیزیکی پس از نقص یا خرابی و بازگرداندن آن به حالت بهره برداری یا تولید است. میانگین زمان تعمیر شامل زمان لازم برای دانستن عیب، زمان خرابی، زمان تشخیص مشکل، زمان تعمیر و آزمایش است. MTTR یک معیار اساسی از پایداری دارایی فیزیکی است و می تواند بازتابی از کارآمدی بخش تعمیر و نگهداری یک مشکل باشد. اگر میانگین زمان تعمیر کم باشد، میانگین زمان تعمیر نیز یک شاخص خطر است. این نشان می دهد که این دارایی فیزیکی را می توان به سرعت و کارآمد تعمیر کرد. برعکس، اگر بالا باشد، یک شاخص ریسک عملیاتی است که در آن باید تمام شرایط برای جلوگیری از شکست های آینده ایجاد شود.
به عنوان مثال، استفاده از مثال مشابه AHU با در نظر گرفتن کل زمان تعمیر واحد و تقسیم آن بر تعداد خرابی ها، میانگین زمان تعمیر واحد 60 دقیقه را تولید می کند. بنابراین MTTR یک ساعت است.